خیلی چیز خاصی ندارم دیگه . :))
ولی این رسید به ذهنم که , خیلی مواقع تسلیم شدن ضعف نیست :))
منظورم اون دیدگاهی از تسلیم شدنه که بپذیری یه سری واقعیات رو :)) هر چه قدرم که دوست نداشته باشی .
با ناآمیدی فرق می کنه . اینه که نخوای چیزای سخت یا حتی بد رو یه چیز دیگه ببینی :))
تهش می تونی تصمیم بگیری چه قدر می خوای از این واقعیت ها ناراحت باشی یا می خوای در راستاش چی کار کنی , ولی تا نپذیری واقعا نمی دونی چی جلوته :))
در برابر چیزای خوب + سخت هم این موضوع خیلی مطرحه :))
مثلا یه کاری می خوایم بکنیم که خیلی سخته , تقریبا در حدی که دوست داریم فعلا انجامش ندیم و مثلا تو ذهنمون یه تصوری هست که یه روزی شاید یه طور خاصی آسون باشه این کار .
حتی با این فرض که یه روزی این اتفاق بیفته , به نظرم کار خوبی نیست :))
اگر نمی خوایم فعلا انجامش بدیم , تسلیم باشیم در برابر این واقعیت که صرفا نمی خوایم :)) نه اینکه این باور رو تو ذهنمون شکل بدیم که منتظر یه روزی هستم که . :))
"نمی خوایم" :))
و از اون طرف هم , اگر بخوایم یه کاریو انجام بدیم , وقتی تمام چیزی که ازمون می طلبه رو می پذیریم , شاید یه مقدار سخت باشه ولی خودش یه قدرت خاصی می ده بهمون ,
حداقل من اینجوری فکر می کنم . :))
به عبارتی
surrender becomes power :))
درباره این سایت